400 walvissen spoelen aan in Golden Bay Nieuw-Zeeland

Een paar uur geleden kwam er een noodoproep in het Nieuw-Zeelandse nieuws. Hier waren wij van 5-7 febr

Lees hier

https://www.reddit.com/r/news/comments/5t2gq0/400_whales_dead_at_golden_bay_in_new_zealand/

https://www.tvnz.co.nz/one-news/new-zealand/live-stay-safe-rescuers-prepare-try-and-refloat-whales-after-mass-farewell-spit-stranding

Tui vogel

Overal waar wij tot nu toe hebben overnacht, namen we de doordringende roep waar van de inheemse Tui vogel. Het is een hele bijzondere toonsoort die zij voorbrengt.

De tui is één van de weinige inheemse vogels in Nieuw-Zeeland die de aanwezigheid van mensen heeft overleefd en in sommige gebieden zelf is opgebloeid. Ze behoren tot de honingeters familie, wat betekent dat ze met name leven van nectar van bloemen en inheemse planten zoals de k?whai, puriri, rewarewa, kahikatea, pohutukawa en flax.

Tuis komen voor in heel Nieuw-Zeeland in bossen, steden en op eilanden. Ze passen zich relatief makkelijk aan en worden daarom aangetroffen in zowel inheemse bossen en reservaten als in stedelijke gebieden. Deze aantrekkelijke vogels staan bekend om hun prachtige melodieën, lang voordat ze worden gezien. Je zult ze herkennen door hun onderscheidende witte kuif.

http//dier-en-natuur.infonu.nl/vogels/106470-tui-een-inheemse-vogel-met-een-prachtige-zang.html

City of Auckland

De Maori naam voor multicultureel Auckland is Te Whare Wananga o Tamaki-MakauRau. Dit betekent 'de maagd met de honderd minnaars'. Het kreeg deze naam door de veel verschillende Maori stammen die hier leefden. Vooral de Polynesische cultuur is hier sterk aanwezig en geeft Auckland haar eigen unieke karakter.

Auckland ligt op het smalste stukje land van heel Nieuw-Zeeland.

Hier reiken zowel de Tasmanzee vanuit het westen als de Grote Oceaan vanuit het oosten elk diep landinwaarts. Hierdoor lijkt Auckland op een eiland te liggen.

Terwijl Wellington de hoofdstad is van Nieuw-Zeeland! wonen de meeste mensen in en om Auckland. Alleen al in het centrum ongeveer al 445.000 inwoners, maar samen met de aan elkaar gegroeide steden zo'n 1,3 miljoen van de in totaal 4,4 miljoen Nieuw-Zeelanders.

Het is één grote levendige metropool waar nog steeds flink veel nieuwe bedrijven opstarten. Dit werkt als een magneet op de nieuwkomers. Ook trekt het enorm veel toeristen aan. De havens liggen vol prachtige zeiljachten, giga cruise schepen en er wordt flink handel gedreven. Vanaf de Skytower kan men rondom kijken, wat bijzonder indrukwekkend is.

Het is duidelijk een stad waar veel watersport bedreven wordt. Vanaf de gedoofde vulkaanheuvels heeft men ook een een mooi blik op het centrum, waar naast de eigen officiële talen als Engels en pas sinds 1987 ook het Maori behoort, totaal zo'n 35 verschillende talen worden gesproken. Veelal West-Europeanen, Aziaten en Indiërs vormen het straatbeeld.

Het is in Auckland uitstekend shoppen, eten en galeries bezoeken. Ook ligt de grootste en oudste universiteit van Nieuw-Zeeland midden in het centrum, waar van de 40.000 studenten er 6000 internationale studenten zijn uit meer dan 110 landen. Ook de scenarioschrijver van de Lord of the Rings en King Kong films , Philippa Boyens, is in 1994 afgestudeerd aan deze universiteit.

De campus van de universiteit is uitverkoren tot de leukste campus van 50 internationale universiteitssteden.

In Auckland kan men allerlei rondleidingen boeken. Bijvoorbeeld geleid door een Maori gids, zowel met een bus als een stadswandeling. Ook kan men van hieruit diverse dagtochten maken naar de eilandjes in de Haurakigolf. Maar ook is het mogelijk mooie routes te rijden vanuit Auckland naar o.a. Bays of Island, bijvoorbeeld om de Hot Water Beach te bezoeken. Hier borrelt het hete water uit het zand omhoog waar de koude golven van de Grote Oceaan op de kust slaan.

Ook per trein kan men doorreizen, maar het openbaar vervoer netwerk is hier zeer beperkt buiten de grote steden. Doorvliegen naar Queenstown, Wellington en Christchurch is ook een optie om van daaruit zelf met een auto of camper verder het land te verkennen. Het goedkoopste is om op het Noorder- en Zuidereiland afzonderlijk een auto/camper te huren, want per ferry overvaren zonder vervoersmiddel van eiland naar eiland scheelt echt heel veel geld!

Ook de totale reis per camper ondernemen van Zuider- naar Noordereiland schijnt een stuk voordeliger te zijn.

Toch hebben wij voor de duurste optie gekozen van beiden, omdat dit voor ons het prettigst leek.

Wij vertrekken vanaf Berends huis in Auckland Vandaag naar Whitianga, gelegen aan de oostkust van Coromandel.

Versiering: Orde van Nieuw-Zeeland

Het Koninkrijk Nieuw-Zeeland verleende tot 1997 nog Britse onderscheidingen.

De eerste van de Nieuw-Zeelandse ridderorden die de Orde van het Britse Rijk en de Orde van Sint-Michaël en Sint-George vervingen was de Orde van Nieuw-Zeeland. Deze orde werd bop 6 februari 1987 door Elizabeth II Koningin van Nieuw-Zeeland en "Font honoris" van Nieuw-Zeeland ingesteld.

De orde beloonde "uitmuntende verdienste voor de kroon en bevolking van Nieuw-Zeeland in een militaire of civiele functie"

Het door de officiële heraut van Nieuw-Zeeland, de heer Phillip O’Shea ontworpen kleinood is een ovaal schild met het wapen van Nieuw-Zeeland en een rand in de vorm van patronen.

Deze traditionele Maori versiering en de kleur van het lint dat kokowai ofwel okerrood is, eren het pre-koloniale verleden van de eilanden. Kokowai heeft een bijzondere betekenis voor de Maori en is de "nationale kleur".

Het ereteken verbindt zo de tradities van de Europese immigranten en de Maori. Het diploma van de orde is dan ook tweetalig en in Maori en Engels gesteld. Men draagt het kleinood aan een lint om de hals of aan een strik op de linkerborst.

Nieuw-Zeeland volgt het Britse gebruik om met letters achter de naam een onderscheiding aan te duiden. Hiet is dat "O.N.Z.". De leden komen ieder jaar eenmaal bijeen en wanneer de Koningin in Wellington resideert ontvangt zij de leden voor een lunch.

Het lint is okerrood met een smalle witte streep.

De insignia worden na de dood van een lid weer teruggezonden aan de kanselarij. In 1990 werd een knoopgat versiering ingesteld.

Matariki feest, het nieuwjaar van de 7 Pleiaden zusters

Matariki signaleert het Nieuwe jaar van de Maori bevolking. Het is een tijd van vernieuwing, een feest dat begint met de opkomst van de Matariki ster cluster (de Pleiades of Zeven Zusters).

Er zijn 2 betekenissen van Matariki. Beide verwijzen naar de sterren:

• Mata ariki (ogen van God) en
• Mata Riki (kleine oogjes).

Wanneer vindt Matariki plaats?

Volgens de Maori maankalender (de Maramataka) vindt dit feest plaats tijdens de terugkeer van de zeven Matariki sterren, eind mei of begin juni. Het brengt het oude jaar tot een einde en markeert het begin van het nieuwe jaar.

De festiviteiten beginnen vaak als het Zeven Zuster cluster van de Pleiaden voor het eerst weer te zien is. Zij schitteren dan aan de hemel in de duisternis van de dageraad, maar de festiviteiten kunnen ook starten op de eerste volle maan na Matariki of op de eerste nieuwe maan die hierop volgt.

Matariki is de overgang van het oude naar het nieuw jaar. Voor de Maori's een natuurlijke herinnering om hun overleden familie en vrienden van het afgelopen jaar ter herdenken en te eren. Deze geliefden werden verondersteld te zijn overgegaan tot het hemel gesterntes - te Hunga kua whet?rangitia – en nu dus aan de hemel zichtbaar te zijn.

Tijdens het 'TohungaTohunga' ritueelkijkt een expert naar het Matariki ster cluster om hierin te zien hoe overvloedig het komende jaar de oogst zou zijn. Heldere sterren beloven een warm en succesvol seizoen, terwijl wazige sterren waarschuwen voor een koud winderig weertype met slechte oogsten.

Hoe wordt Matariki gevierd?

In 2001 is het populaire Matariki Festival voor de eerste keer gehouden.

Kaumatua (Grootmoeders) spelen tijdens de viering van de Matariki een belangrijke rol. Zij worden namelijk geëerd om hun levenswijsheid vanwege hun gevorderde leeftijd. Enkele krijgen eerder deze ‘titel’ aan gemeten door hun bewezen leiderschapscapaciteit. Een algemene term voor Maori grootouders is Kaumatua, maar andere namen zijn ook wel: ancestor: tipuna/tupuna, matua tupuna. Ze hebben werkelijk aanzien. Zowel naar mannelijke als vrouwelijke grootouders wordt geluisterd en hebben in sommige gemeenschappen heel veel nog in de pap te brokkelen.

De opkomende twinkelende Matariki - Pleiadische7 zuster sterren sterren, luiden dan ook een speciale viering in voor jong en oud. Door heel Nieuw-Zeeland komen mensen samen om hun voorouders te eren, voedsel te delen, sterren te kijken, te zingen, elkaar verhalen te vertellen en muziek te maken. Hele families komen bijeen tijdens deze lange, en tamelijk koude nachten van de Matariki feesten (in Nieuw-Zeeland is het in mei en juni namelijk winter!!!), om de kinderen bewust te maken van de Maori tradities door het naspelen van oude folkloristische taferelen, maar door tevens plezier te maken door middel van Takaro (games) en haka (dans). Zij herinneren ons aan de eeuwig voortdurende cyclus van het leven en de natuurlijke wijze waarop het leven over gaat van een fysiek bestaan in een sterren bestaan.

Tatoeages en de Maori cultuur

De oudste tot dusver gevonden tatoeages dateren van ruim 5300 jaar geleden van een overleden man die in de Alpen gevonden werd in een gletsjer. Tatoeëren werd ook veel toegepast in Polynesië, Micronesië, India, Burma en Japan. In juli 1769 schreef kapitein James Cook na zijn eerste reis naar Polynesië, waaronder Nieuw-Zeeland, over mensen die hun lichaam beschilderden. Zij noemden deze methode 'tauto'.

De Maori tattoo heeft nog altijd een grote culturele draagkracht. De tatoeages tonen daarom nog altijd een diepe verbinding naar de oorspronkelijke Maori gemeenschap toe. Maori's zijn een trouw trots volk, die hun cultuur in stand willen houden. De Tattoo wordt in de Maori cultuur moko genoemd en zijn traditioneel voorzien van menig cirkelachtige spiraalvorm. Een culturele identiteit en beeldtaal weergeeft die aansluit op de oude cultuur. Als totaal beeld vormen ze in unieke, maar vaak complexe combinatie met elkaar welk een uniek persoonsgebonden verhaal weergeeft. Bepaalde tattoo vormen in combinatie met de plaats op het lichaam/gezicht gaf aan wie deze persoon was, welke rang en positie hij binnen de groep had en waar hij van afstamde. Zo stond de linkerkant van het gezicht voor de geschiedschrijving van vaderskant, en rechts voor de herkomst van moederszijde. Er kon dus geen sprake van symmetrie. Hoe belangrijker de persoon was, hoe voller zat zijn gezicht met allerlei tatoeage symboliek.

Tatoeages op het gezicht brengen het volgende tot uitdrukking:

• In het midden van het voorhoofd stond de Ngakaipikirau. Deze gaf de rang van de persoon aan.
• Rond de wenkbrauwen stond de Ngunga. Deze gaf de positie van de persoon aan.
• Bij de ogen en neus stond de Uirere. Deze gaf aan dat de persoon een leidinggevende rol had.
• Op de slapen stond de Uma. Deze gaf aan of de persoon getrouwd was. Ook een eventueel tweede huwelijk kon aangegeven worden.
• Onder de neus stond de Raurau. Dit was een persoonlijk symbool; een handtekening.
• Op de wangen stond de Taiohou. Deze gaf aan wat voor werk de persoon deed.
• Op de kin stond de Wairua. Deze gaf aan hoe belangrijk iemand was.
• Op de kaak stond de Taitoto. Deze gaf de geboortestatus van de persoon aan.

Toen de ontdekkingsreizigers als James Cook in aanraking kwamen met de Polynesische volkeren raakten de zeelieden als snel onder de indruk en de verhalen achter de moko’s. Dankzij het afkijken van de kunst van het tatoeëren, tauto genoemd, brachten zij het voor het eerst naar Europa.

Door de eeuwen heen is de originele moko grotendeels verdwenen bij de Maori. Toch zijn er weer steeds meer tatoeëerders die de stijl van Polynesische tattoos zo goed mogelijk weten te reproduceren. Van de Maori’s heeft men overgenomen om een tattoo geheel naar eigen inzicht te ontwerpen.

Enkele typische Maori symbolen:

• 
  
  Koru/Kori: Dit is een spiraal en staat voor een nieuw leven, begin, groei, vrede en harmonie. Een spiraalvorm is ontstaan ??uit de vorm van een unfurling varenblad gekweekt in Nieuw-Zeeland.
• 
  
  Hei matau: De vishaak staat voor vruchtbaarheid, welvaart, kracht, vastberadenheid, een goede gezondheid en een veilige reis over water. Wat neerkomt op sterkte, geluk en voorspoed!
• 
  
  Enkele slag: Dit is het symbool voor de oneindigheid (infinity), en staat voor het levenspad in algemene zin.
• 
  
  Dubbele of driedubbele slag: Deze staan voor de oneindige band tussen twee mensen of culturen. Zowel in zware als lichtere tijden blijft men verbonden door vriendschap en trouw.

Haka dans

Haka is de naam van een groep ceremoniële dansen van de Maori’s, maar ook in Samoa en Fiji dansen ze de haka. Door middel van deze dans probeert men de goden (voorvaderen) aan te roepen.

De tekst van een haka wordt nooit gezongen, maar flink luid opgezegd en altijd gericht tot de goden. Naast de tekst gebruikt men in de liederen vaak kreten en uitroepen.

De dans zelf bestaat uit een reeks gebaren, vaak beginnend vanuit een door de knieën gebogen spreidstand. Men spant zijn spieren aan en slaat er vervolgens op (bijvoorbeeld achtereenvolgens op de borst, de armen en de bovenbenen). Men tracht door een neertrekkende beweging te maken, de kracht van de goden vanuit de hemel naar beneden (in de krijger) te trekken. Daarnaast kan men nog variëren in gezichtsuitdrukking, zoals het oogwit en door een lange tong te laten zien.

De haka lijkt sterk op een oorlogsdans. Een oorlogs haka is de Peruperu.
Maar een haka drukt meer uit dan alleen strijd. Soms beoogt het juist het tegenovergestelde, zoals de haka die wordt uitgevoerd als een karakteristieke start van een vredes bijeenkomst!

Er bestaan haka's voor diverse gelegenheden als sportwedstrijden, begrafenissen of ter verwelkoming van toeristen enzovoort. Hieronder kan men heel duidelijk, door op de link te klikken, in een youtube filmpje zien hoe serieus dit opgevat wordt. Het is een opname van een bijeenkomst van de Verenigde Naties die vooraf gegaan wordt door een haka ceremonie: https://www.youtube.com/watch?v=1qRRtuZZB-M : De zalen van de Verenigde Naties weergalmde met zang en chanting tijdens de kleurrijke een levendige traditionele Maori-ceremonie ter verwelkoming van de UNDP Administrator Helen Clark. Het evenement, een zogenaamde Powhir, begon met het donderende geluid van een schelp en een Maori-krijgers dans en eindigde met Helen Clark, de voormalige premier van Nieuw-Zeeland en haar Maori delegatie door elkaars neuzen te drukken met hoge VN-functionarissen in een hongi.

Haka's worden vaak uitgevoerd voorafgaand aan de traditionele hangi, de welkomstmaaltijd. Sommige dansen staan vast, andere haka dansen worden juist overgelaten aan de fantasie van wat de dansers zelf willen laten zien.

Waarschijnlijk is de meest bekende haka: Ka Mate, die al jarenlang door het Nieuw-Zeelandse rugbyteam, de All Blacks, vóór aanvang van iedere wedstrijd wordt uitgevoerd.

Bij speciale gelegenheden wordt tegenwoordig ook de controversiële Kapa o Pango of een andere haka opgevoerd. Hierbij worden ook wel eens andere internationale teams uit deze regio bij het uitvoeren van dit ritueel uitgenodigd.

De oorsprong van de Haka Ka Mate stamt uit 1820, toen de Maori-leider Te Rauparaha op de vlucht sloeg voor een vijandige stam . Tijdens deze vlucht herhaalde Te Rauparaha telkens de woorden "ka mate, ka mate" (ik sterf, ik sterf). Uiteindelijk kwam Te Rauparaha terecht in een bevriende stam en vroeg de leider, een vriend, om hem te verstoppen. Deze vriend stemde toe en Te Rauparaha was in veiligheid gebracht. Zeker van het feit dat hij nu in leven zou blijven herhaalde hij telkens de woorden "ka ora, ka ora" (ik leef, ik leef) en "tenei te tangata puhuruhuru nana nei i tiki mai whakawhiti te ra" (dit is de harige man die de zon terugbracht zodat ze weer kon schijnen). De "harige man", ook bedoeld als moedige man, was eigenlijk zijn vriend die hem bescherming gaf. De zon die weer scheen was een toespeling op het feit dat hij weer een toekomst en een dag te leven had.

Wil je de haka mate uitvoering van de All Blacks zien? Klik dan op onderstaande link:
https://www.youtube.com/watch?v=vYmszJ00aMM

Tekst van de Ka Mate:

Ka mate! Ka mate! Ka ora! Ka ora!

Deze dood! Deze dood! Dit leven! Dit leven!

Ka mate! Ka mate! Ka ora! Ka ora!

Deze dood! Deze dood! Dit leven! Dit leven!

Tenei te tangata puhuru huru

Aanschouw! Daar staat een behaarde man

Nana nei i tiki mai

Die de zon bracht

Whakawhiti te ra

En haar liet schijnen

A upa ... ne! A upa ... ne!

Een voorwaartse stap! Nog een voorwaartse stap!

A upane kaupane whiti te ra!

Een voorwaartse stap, nog een.. De zon schijnt!!

Hi!!!

Ha!!!

Nieuw-Zeeland kent eigenlijk 2 officiële Volksliederen

God Defend New Zealand is een van de 2 volksliederen van Nieuw-Zeeland, samen met God Defend New Zealand. Alhoewel ze dezelfde status hebben wordt alleen God Defend New Zealand gebruikt, en de meeste inwoners van Nieuw-Zeeland zullen zich niet bewust zijn van het feit dat het land twee officiële volksliederen heeft.

God Defend New Zealand werd steeds populairder in de 19e eeuw en begin 20e eeuw. In 1940 werd het copyright opgekocht door de Nieuw-Zeelandse overheid. In 1976 werd er massaal een petitie ondertekend en ingediend om het parlement te ‘dwingen’ dit lied tot hun volkslied uit te roepen. Op 21 november 1977 gaf koningin Elisabeth IIhaar toestemming van werd God Defend New Zealand als het tweede volkslied aanvaard.

Het ministerie voor Cultuur en Erfgoed is verantwoordelijk voor de 2 volksliederen. Een alternatief arrangement van Maxwell Fernie voor God Defend New Zealand is speciaal geschreven t.b.v. het massaal meezingen en werd op 1 juni 1978 voor het eerst officieel gebruikt.

Luisteren op youtube naar God Defend New Zealand? Klik dan op de volgende link: https://www.youtube.com/watch?v=mhCgcZ0efAA

De tekst gaat als volgt en start eerst met een Maori deel, gevolgd door een Engelse lyrics:

E Ihow? Atua,
(Oh Lord, God)
O ng? iwi m?tou r?,
(Of nations and of us too)
?ta whakarongona;
(Listen to us)
Me aroha noa
(Cherish us)
Kia hua ko te pai;
(Let goodness) flourish,
Kia tau t? atawhai;
(May your blessings flow)
Manaakitia mai
(Defend)
Aotearoa

God of Nations at Thy feet,
In the bonds of love we meet,
Hear our voices, we entreat,
God defend our free land.
Guard Pacific's triple star
From the shafts of strife and war,
Make her praises heard afar,
God defend New Zealand.

Men of every creed and race,
Gather here before Thy face,
Asking Thee to bless this place,
God defend our free land.
From dissension, envy, hate,
And corruption guard our state,
Make our country good and great,
God defend New Zealand.

Peace, not war, shall be our boast,
But, should foes assail our coast,
Make us then a mighty host,
God defend our free land.
Lord of battles in Thy might,
Put our enemies to flight,
Let our cause be just and right,
God defend New Zealand.

Let our love for Thee increase,
May Thy blessings never cease,
Give us plenty, give us peace,
God defend our free land.
From dishonour and from shame,
Guard our country's spotless name,
Crown her with immortal fame,
God defend New Zealand.

May our mountains ever be
Freedom's ramparts on the sea,
Make us faithful unto Thee,
God defend our free land.
Guide her in the nations' van,
Preaching love and truth to man,
Working out Thy glorious plan,
God defend New Zealand.